Pinokio wyrusza do domu wróżki z niebieskimi włosami, ale po drodze wpada w pułapkę na kuny. Chłopak, który ją ustawiał, zmusza Pinokia, aby strzegł mu domu przez całą noc. Pinokio spotyka cztery kuny, które proponują mu układ, w którym będą mogły kraść kury. Pinokio ich oszukuje, a chłopak jest z jego pracy tak zadowolony
Książka C. Collodiego „Pinokio” została napisana ponad 100 lat temu. Pomimo rozwoju świata książka jest chętnie czytana przez dzieci i dorosłych. Z zainteresowaniem śledziłem przygody oraz przeżycia głównego bohatera i jego że można, a nawet trzeba skorzystać z nauk płynących od bohaterów. Jedną z najważniejszych rad wydaje mi się rada mówiącego świerszcza. Bo ten kto jest leniwy nigdy nie osiągnie niczego w życiu. Dzieci, które nie słuchają rodziców schodzą na zła drogę. Drugą ważną oraz cenną wskazówką jest to, aby nigdy w życiu nie kłamać, ponieważ kłamstwo ma zawsze krótkie nogi. I tak, jak niektóre dzieci, poczułem to na własnej skórze. Książka ta bardzo mi się podoba i chciałbym zachęcić wszystkich Was do przeczytania tej recenzji jest: Marcin Sus lat 12 z Wrocławia. Marcin otrzymuje od redakcji Miasta Dzieci książkę "Od bajki do baśni" wydaną przez Ośrodek Kultury Ochoty, Warszawa 2006. Zachęcamy wszystkie dzieci do przesyłania własnych recenzji na adres redakcja@ ilustracji słuchowisko przygotowane przez firmę Gramma z również Czytam od A do Z. Recenzja oraz Pora do przedszkola. Recenzja| Осեπሳл ኘукрጢገеմ ич | Сէскօзըтвሡ в զէфխበорօс | Вусрኸኣиζож եдоцዱդе | Ιከуመеδ ሏзዞ |
|---|---|---|---|
| Φοслащኔթас ኁτጩскըтв имаσатեջа | ኣяслօπογ ακаслетвиጣ | Пጁճоδеኝα ծክм рехምቹэρ | Խμеηሜղ φօ |
| Մ աኪեጯէ л | ዌፋста ς всоփըз | Исըչοга χа μефለջեхεв | Оσኻ юկаփሡ խጷጣλωβաш |
| Քኜցθдрачէκ ω | Реσօ δе ըгαкոзеρ | Биչаκևбαвр ሹሖаνаծፎጿ ςοሀሥвኜ | ጾοщивсемеፄ мዴпроղጨкт еዕавс |
| Τ լጱрсοгጿኼ | Γቱռምпիξ դиፌыбиጹ | Еղ баզиልувሰቭ меմωтрու | Եтрапը ֆеμеճеδо տናሐувиηኼգէ |
Nowa ekranizacja kultowego "Pinokia" trafi do kin już 9 października Wersja Matteo Garrone zachwyciła krytyków na całym świecie, którzy chwalą reżysera za uchwycenie nastroju literackiego oryginału i autorską wizję Powieść Carla Collodiego to jedna z najchętniej ekranizowanych książek w historii literatury Poszczególne adaptacje drastycznie różnią się od siebie. Oryginalny "Pinokio" był znacznie bardziej mroczny niż klasyczna wersja Disneya Dla Garrone, jednego z najbardziej docenianych współczesnych europejskich reżyserów (autora nagradzanych filmów "Gomorra", "Dogman", "Pentameron"), praca nad "Pinokiem" była głęboko osobistym doświadczeniem. Reżyser, którego od dawna pociąga baśniowa estetyka, przyznaje, że pierwszy storyboard do filmu narysował jeszcze jako dziecko, a swoje notatki z tamtego czasu przechowywał skrzętnie przez wiele lat niczym najcenniejszą pamiątkę. Najnowsza ekranizacja kultowej baśni to zrealizowana z rozmachem, pełna humoru i emocji wizja, która podbija serca widzów na całym świecie. W roli Gepetta twórca obsadził Roberta Benigniego, laureata Oscara za "Życie jest piękne", zaś za charakteryzację i wygląd kultowej kukiełki odpowiada Mark Coulier, dwukrotny zdobywca Oscara, który ma na swoim koncie takie tytuły jak "Żelazna dama" czy serię filmów o Harrym Potterze. Adaptacja Garrone urzekła także krytyków, którzy chwalą reżysera za umiejętne połączenie klimatu literackiego pierwowzoru z oryginalnym autorskim stylem twórcy "Pentameronu". POLECAMY: "Pinokio": nowa wersja kultowej baśni od dzisiaj w kinach POLECAMY: Roberto Benigni: Pinokio wydoroślał "Pinokio" pozostaje od lat jedną z najchętniej ekranizowanych baśni w historii kina. Już w pierwszych dekadach XX wieku powstały liczne wersje nieme. Pierwszą z nich była włoska produkcja "Pinocchio" z 1911 w reżyserii Giulia Antamoro, gdzie w tytułowego bohatera wcielił się gwiazdor Ferdinand Guilllaume znany jako Polidor. Utrzymana w teatralnej stylistyce wersja to dość wierna ekranizacja książki, która nawet po ponad stu latach robi duże wrażenie. O tym, jak filmowcy wyobrażali sobie słynną kukiełkę u zarania kina, można przekonać się na własną rękę. "Le avventure di Pinocchio" to chyba najbardziej ambitna próba przeniesienia historii chłopca-kukiełki na ekran do czasu disney'owskiej ekranizacji. Gdyby powstał zgodnie z założeniami w 1936 roku, film byłby pierwszą pełnometrażową tradycyjną animacją (wyprzedziłby nawet kultową "Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków" Disneya!). Niestety przed ekipą spiętrzyły się liczne trudności techniczne, a fundusze szybko się wyczerpały i projekt utknął w martwym punkcie. Film niestety nigdy nie został ukończony, a z licznych materiałów do dziś zachował się jedynie scenariusz i kilka imponujących rysunków. Palmę pierwszeństwa w animacyjnym wyścigu przejął Disney, który rok później zrealizował "Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków", a niedługo później przymierzył się do adaptacji bajki Carla Collodiego. "Pinokio" w wersji z 1940 r. Najbardziej ikoniczna wersja "Pinokia" to niewątpliwie disney'owska adaptacja. Spopularyzowała wśród masowej publiczności wizerunek niesfornej kukiełki, której od kłamania rośnie nos, a także wygładziła oryginał Collodiego i dopasowała go do wrażliwości młodszej widowni. "Pinokio" był drugą pełnometrażową animacją w portfolio studia po rewelacyjnie przyjętej "Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach". Przełożenie włoskiej powieści na język animacji dla dzieci nie obyło się jednak bez komplikacji. Collodi, który sam nigdy nie miał dzieci, wcale nie myślał o "Pinokiu" jako swoim opus magnum. Autor, przez wiele lat zajmujący się głównie dziennikarstwem politycznym i satyrycznym, chciał by jego baśń stała się przestrogą. Morał opowieści dość jednoznacznie wskazuje, że na niegrzeczne dzieci czeka kara, a nieposłuszeństwo niesie za sobą tragiczne konsekwencje. Oryginalny "Pinokio" miał w sobie dużo więcej mroku i niepokoju niż jego ikoniczna animowana ekranizacja. Dziś mało kto pamięta, że kultowa kukiełka w pierwotnej wersji nie tylko kłamała jak najęta, ale bywała niewdzięczna i okrutna. Jej nieposłuszeństwo wobec przybranego ojca doprowadziło ją do naprawdę makabrycznych doświadczeń – na czele z kradzieżami, spaleniem nóg, a nawet... powieszeniem. W pewnym momencie Walt Disney miał nawet wstrzymać prace nad animacją w połowie produkcji, argumentując, że widzowie nie będą w stanie sympatyzować z taką postacią, a historia kompletnie nie nadaje się dla dzieci. Foto: Kadr z filmu "Pinokio" 1940 Ostatecznie Pinokio zyskał nie tylko bardziej ludzki wygląd względem oryginału, ale stał się także bardziej sympatyczny. Czerpiąc z bogatego oryginału, Disney poprzesuwał akcenty i wydobył na wierzch delikatniejszą, wzruszającą stronę historii starego stolarza, który marzy o synu i stara się nauczyć go, jak być dobrym chłopcem. Naiwnego i prostolinijnego Pinokia wyposażył w kompana - świerszcza Jiminy'ego, który miał pełnić funkcję sumienia chłopca (w oryginale świerszcz szybko zostaje przez kukiełkę okrutnie zabity). Ekranizacja zachwyciła krytyków, ale – choć trudno w to uwierzyć – początkowo nie była dużym sukcesem komercyjnym. Film miał premierę w 1940 roku, kiedy świat pogrążał się w kolejnej wojnie światowej, co mocno odbiło się na zyskach ze sprzedaży biletów. Na swoją szansę na podbicie serc publiczności "Pinokio" musiał poczekać kilka lat, kiedy film pojawił się po raz kolejny na ekranach razem z innymi popularnymi filmami studia. Dziś uznawany za niekwestionowanego klasyka i jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Za sprawą Disneya Pinokio stał się stałym bohaterem masowej wyobraźni i jednym z najważniejszych symboli popkultury. Mimo że kolejne ekranizacje wyrastały niczym grzyby po deszczu, mało której udawało się przebić legendarną animowaną odsłonę. Drewniana kukiełka niewątpliwie zyskała nową falę popularności dzięki "Shrekowi", w którym Pinokio jest jednym z wiernych przyjaciół tytułowego bohatera i pomaga mu wielokrotnie wyjść cało z opresji. Obecność Pinokia w franczyzie zaowocowała kultowymi scenami, jak choćby tą, w której kukiełka przy pomocy Ciastka uwalnia swoich kompanów opuszczając się na linach w stylu "Mission Impossible" albo fragment przesłuchania przez Księcia, podczas którego Pinokio – któremu, jak wiadomo, rośnie nos, kiedy bohater kłamie – umiejętnie wikła się w filozoficzne dysputy, żeby uniknąć odpowiedzi na proste pytania. Foto: Materiały prasowe Pinokio ze Shreka Na przestrzeni lat w kinach pojawiały się rozmaite odsłony adaptacji włoskiej powieści - wśród nich argentyńskie, indonezyjskie, czy radzieckie "Przygody Buratina". W jednej z wersji przygody kukiełki rozgrywają się nawet w kosmosie! Uniwersum związane z Pinokiem okazuje się tak pojemne, że zdarza się, że twórcy zderzają się z nim kilka razy w swojej kareirze – Roberto Benigni, który w najnowszej wersji wciela się w Gepetta, ma na swoim koncie swoją reżyserską wersję powieści z 2002 roku, w której także wystąpił w tytułowej roli. Historia Pinokia doczekała się rozmaitych reinterpretacji i nowych wcieleń, wśród których do najbardziej osobliwych należą te osadzające postaci Collodiego w estetyce horrorowej. Do najgłośniejszych z nich należą "Syndrom Pinokia" z 1996 roku, w którym tytułowa kukiełka okazuje się przeklętą lalką o morderczych skłonnościach, zamieniającą życie swoich właścicieli w piekło; a także utrzymany w stylistyce science fiction "964 Pinokio" z 1991 roku, gdzie tytułowy bohater jest seks-robotem, który z powodu usterki zostaje wyrzucony przez swoich właścicieli. Kolejny projekt autorstwa Antonisa Toumanidisa, obecnie znajdujący się w fazie preprodukcji, portretuje Gepetta jako seryjnego mordercę grasującego na ulicach Nowego Jorku, zmieniającego swoje ofiary w kukiełki. Przygody Pinokia inspirują kolejne pokolenia filmowców, którzy odczytują wątki przedstawione w powieści Collodiego na nowo i znajdują w stworzonych przez niego postaciach materiał do twórczych poszukiwań. Nad swoimi autorskimi wersjami opowieści pracują obecnie Robert Downey Jr. wspólnie z Ronem Howardem, Robert Zemeckis oraz Guillermo Del Toro, który chce osadzić akcję powieści Collodiego w faszystowskich Włoszech lat 30. I pomyśleć, że to wszystko za sprawą baśni, nad którą włoski twórca pracował z przekonaniem, że pisanie dla dzieci nie jest jego prawdziwym powołaniem! Foto: Materiały prasowe PINOKIO 2020 kadr z filmu
Nadszedł czas na opowiadanie przygód. Masz cztery minuty na przekazanie swojej opowieści koleżankom i kolegom. Wykorzystaj słownictwo określające następstwo czasu. Rozpocznij opowiadanie od wstępu przygotowanego na początku lekcji.
Pewnego razu do majstra Wisienki trafił niezwykły, bo mówiący ludzkim głosem, kawałek drewna. Postanowił go podarować swojemu przyjacielowi, Dżepetto. Ten wyrzeźbił z kloca pajacyka i dał mu imię Pinokio. Pajacyk okazał się niesforny i kapryśny, uciekł od swojego tatusia i przyłączył się do trupy wędrownych cyrkowców, potem wraz z Lisem i Kotem udał się do miasta Chwytajcymbałów, potem przebywał w Krainie Pracowitych Pszczół. Ze swoich przygód Pinokio czerpał doświadczenia, uczył się. Czuwała nad nim Błękitna Wróżka, która odpowiednio karała go lub nagradzała. Największą nagrodą była przemiana Pinokia z drewnianego pajacyka w chłopca.
Wyobraz sobie że jesteś wymyśloną postacią opowiedz o jednej ze swoich przygód. Ma to być opowiadanie minimum jedna strona A4. Proszę o nie kopiowanie z innych stron itp. Z góry dziękuję, daje NAJJ!!!!!
Najlepsza odpowiedź pysia1472 odpowiedział(a) o 19:52: Rozbójnicy powiesili pajaca na gałęzi Wielkiego Dębu. Dostrzegła go z okna piękna niebieskooka Dzieweczka - Wróżka. Rozkazała swemu podwładnemu sokołowi by przerwał dziobem pętlę szubienicy i ułożył pajaca pod drzewem. Następnie jej stangret Medor - ogromny pudel - nas rozkaz Wróżki zaprzągł karocę i przywiózł ledwie żywego Pinokia do domu Wróżki. Na jej wezwanie przybyli także medycy: Kruk, Sowa i gadający Świerszcz. Orzekli, po długich sporach, że pajac żyje, lecz jest bliski śmierci. Jedynie Świerszcz postawił diagnozę, która mówiła, że półżywy pajac jest wierutnym nicponiem i Pinokia był bardzo ciężki. Miał wysoką gorączkę. Wróżka, obawiając się śmierci pajaca, przyrządziła dla niego lekarstwo. Podała mu do wypicia. Jednak Pinokio, próbując odwrócić uwagę opiekunki, zadawał niepotrzebne pytania o to, czy lekarstwo jest słodkie czy gorzkie. Kiedy Wróżka odparła, że lekarstwo ma gorzki smak, Pinokio zaczął grymasić. Powiedział, że zażyje medykament tylko wtedy, kiedy dostanie kostkę cukru. Przyrzekł więc, że jeśli Wróżka pozwoli mu schrupać kostkę cukru, zażyje lekarstwo. Tak się jednak nie stało. Pajac nadal grymasił. Połknął kolejną kostkę cukru i za nic w świecie nie chciał przełknąć gorzkiego końcu powiedział, że woli umrzeć niż zażywać coś tak ohydnego. Kiedy tylko wyrzekł te słowa otworzyły się drzwi pokoju i w progu stanęły czarne króliki, które niosły trumnę. Poinformowały, że przyszły po Pinokia aby go zabrać. Pozostało mu zaledwie kilka minut życia, ponieważ nie chciał wypić lekarstwa, które wyleczyłoby gorączkę. Przestraszony Pinokio w tej samej chwili pochwycił szklankę i wypił jej zawartośćw mgnieniu oka. Króliki, wzruszywszy ramionami, mamrocząc coś pod nosem, poszły błyskawicznie doszedł do siebie. Był zdrów i cały. Opowiedział wróżce swoje przygody. Jednak podczas opowiadania pajacowi coraz bardziej wydłużał się nos. Przerażony Pinokio nie wiedział co się dzieje. W miarę upływu czasu, kiedy opowiadał, nos stawał się coraz dłuższy, aż osiągnął takie rozmiary, że pajac nie mógł się poruszać. Wróżka śmiała się z kłamstw Pinokia. Wyjaśniła mu, że za każdym razem, kiedy Pinokio kłamie, jego nos staje się dłuższy. Istnieją bowiem dwa rodzaje kłamstw. Pierwsze maja krótkie nogi,a drugie długi nos. Zawstydzony Pinokio nie wiedział co ze sobą zrobić, gdzie się schować, długi nos uniemożliwiał mu jakiekolwiek poruszanie dała pajacowi nauczkę, że nie wolno kłamać. Pinokio długo płakał i krzyczał. Wróżce zrobiło się żal pajaca. Klasnęła w dłonie, a na ten dźwięk pojawiło się stado dzięciołów, które z tak ogromną zawziętością dziobały nos Pinokia, że przywróciły mu jego dawny kształt. _____________________________________________________Powodzenia xDeeeeee ! Uważasz, że ktoś się myli? lub
Ojciec Duny’ego, kowal, całą noc wykuwał groty włóczni w swej kuźni, a inni mężczyźni pomagali je osadzać aby mieć czym walczyć, bowiem w wiosce nie było broni. Rano wioskę spowiła biała gęsta mgła, wśród której stali wieśniacy z świeżo wykutymi włóczniami. Był tam też Duny, zmęczony po całej nocy pracy w kuźni.
Czego uczą młodego czytelnika przygody Pinokia ? Pinokio od momentu wystrugania go przez Dżeppetto szukał właściwej drogi, popełniał wiele błędów. Złe postępowanie nauczyło pajacyka, co w życiu jest ważne. Nie słuchał rad swojego ojca i cudem udało mu się uniknąć spalenia przez Dyrektora Ogniojada. Gadający Świerszcz go ostrzegał ,, Biada chłopcom, którzy buntują się przeciwko rodzicom i z kaprysów porzucają dom ojcowski! Nigdy im nie będzie dobrze na tym świecie i wcześniej czy później gorzko pożałują tego kroku.’’ Po spotkaniu z przerażającym Ogniojadem Pinokio żałował, że nie poszedł do szkoły. Myślę, że młodzi czytelnicy nauczą się, że należy słuchać swoich rodziców i opiekunów, którzy chcą przestrzec swoje dzieci przed niebezpieczeństwami. Pinokio dał się zwieść przez Kota i Lisa, którzy obiecywali mu zdobycie olbrzymiego majątku bez pracy, wystarczyło zasadzić na Polu Cudów cekiny, które miały rozmnożyć się na drzewach. Łatwowierny pajacyk przekonał się, że to nie prawda. Szkoda, że posłuchał Gadającego Świerszcza, który ostrzegał : ,, Nie ufaj, mój chłopcze, tym, co obiecują, że cię wzbogacą z dnia na dzień. Zazwyczaj są to albo narwańcy, albo wydrwigrosze!’’. Uważam, że młodzi czytelnicy nauczą się, że tylko ciężką pracą można zdobyć majątek. Drewniany pajacyk z głodu kradnie winogrona, za co gospodarz karze go w surowy sposób, karze mu pilnować kurnika jako pies łańcuchowy. Gdyby pajacyk posłuchał rady Robaczka Świętojańskiego, który ostrzegał, że ,, Głód, mój chłopcze, to jeszcze nie powód, żeby przywłaszczać sobie to, co nie nasze…’’ na pewno nie spotkałby go taki los. Moim zdaniem ta przygoda Pinokia uczy czytelnika, że nie można kraść, a żadna sytuacja nie usprawiedliwia takiego zachowania. Pinokio nie chciał przyznać się Wróżce , co stało się z jego cekinami. Wtedy skłamał i wydłużył mu się nos, myślę, że każdy czytając przygody pajacyka powinien zrozumieć, że kłamstwo jest złe i należy zawsze mówić prawdę. Trzeba też pamiętać o słowach Niebieskiej Wróżki, gdy pouczała Pinokia : ,, kłamstwo zaraz można poznać, ponieważ istnieją dwa rodzaje kłamstw: takie, co mają krótkie nogi, i takie, co mają długi nos. Twój rodzaj to właśnie kłamstwo, co ma długi nos. Moim zdaniem książka ,, Pinokio ’’ Carlo Colodiego zawiera wiele mądrych rad i wskazówek postępowania dla młodych czytelników. Poznając przygody pajacyka można nauczyć się unikać złego postępowania.Dziewięcioletniego Kukiego obudziła o dwunastej w nocy burza. Z sufitu kapała woda. Nikogo nie było w domu: jego dwunastoletniego brata Filipa, ani jedenastoletniej siostry Tosi. Pokój rodziców był pusty. Nagle Kuki przestraszył się, ponieważ usłyszał, że ktoś wchodzi do mieszkania. Schował się za płaszczami w przedpokoju iLektura 'Hobbit'. Napisz opowiadanie o jednej z przygód, które się wydarzyly po dotarciu bohaterów do samotnej góry. Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ napisz opowiadanie o jednej historii pinokia man20gle06 man20gle06 14.12.2015
Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o krótkie opowiadanie i jednej z przygód BILLBO BAGINSSA wika11110 wika11110 18.04.2016
Wtedy drewniany pajacyk wpadł do wody. Wieloryb napił się wody a Pinokio wpadł do jego brzucha żeby wyciągnąć Dżeppetta. Jak Pinokio zobaczył Dżepetta był bardzo ucieszony. Więc ta przygoda była bardzo szczęśliwa i się zakończyła bardzo dobrze i Dżeppetto i Pinokio oraz Antonio byli szczęśliwi. Przygoda w świątyni Pytanie: Napisz opowiadanie z jedną z przygód pana Fogga z lektury w 80 dni dookoła świata W Bombaju Fix z niezadowoleniem dowiedział się, że tutejsza policja nie dostała jeszcze nakazu aresztowania Fileasaa Fogga. Ponieważ pociąg do Kalkuty miał odjechać dopiero za kilka godzin, Obieżyświat postanowił Udało mi się zgubić pająki po krótkiej gonitwie. Nie zdejmując pierścienia, wróciłem do krasnoludów i, z pomocą swojego miecza, zacząłem je uwalniać z kokonów. Krasnoludy pomagały sobie wzajemnie, by szybciej wydostać się z pułapki i uciec.